2/37. Bunun üzerine Âdem (aleyhisselâm), Rabbinden bir takım kelimeler (“Ey Rabbimiz, kendimize zulmettik. Eğer bizi bağışlamaz ve bize merhamet etmezsen, şüphesiz ziyan edenlerden oluruz bk.A’râf, 23” duasını) aldı. (Bu dua ile) O’na yalvarıp tevbe etti. O da tevbesini kabul etti. Çünkü O (Allahü teâlâ), tevbeyi çok kabul eden (ve) çok merhamet edendir.