2/49. (Ey İsrâîl oğulları, hatırlayın ki), bir vakit sizi (atalarınızı) Fir’avun(’un) ehlinden (ona tâbi olanlardan) kurtarmıştık. Hani (onlar) size azâbın (zulmün, işkencenin) en kötüsünü reva görüyor, oğullarınızı boğazlayıp, kadınlarınızı sağ bırakıyorlardı. Bunda (zulüm veya kurtarılmada) sizin için Rabbinizden büyük bir imtihan (nimet veya sıkıntı) vardı.