2/105. Kâfirlerden olan ehl-i kitap da müşrikler de (kıskançlıklarından dolayı) siz (mü’minler)e Rabbinizden bir hayır (vahiy) gelmesini istemezler. Allah, rahmetini (peygamberliği) dilediği kimseye tahsis eder. Yüce Allah, büyük ihsan sâhibidir.

(Bütün müfessirler, 105. âyetini tefsir ederlerken, “min ehli’l-kitâb”taki “min”in teb’îd için değil, tebyîn için olduğunu ifade etmişlerdir. Bu durumda mana, ehl-i kitabın bazısı değil, bütün ehl-i kitabın kâfir olduğu şeklindedir. Bk. Beydâvî, Nesefî, Celâleyn, Râzî, Elmalı ve diğerleri.

Kâfirler kelimesi “cins” olup ehl-i kitâb ve müşrikler olmak üzere ikiye ayrılmaktadır. Bk. Nesefî.)