2/192. Eğer onlar (küfür ve saldırılarına) son verir (ve İslâm dinini kabul eder)lerse, şüphesiz Allah, gafûrdur (Mü’minlerin günahlarını çok bağışlayıcıdır), rahîmdir (kendisine itâat edene çok merhamet edicidir).

(Mekke’de Müşrikler, Peygamber “aleyhisselâm”ın ashâbını dövüyor, onlara eziyet ediyorlardı. Bundan dolayı bazı Müslümanlar, Habeşistan’a hicret/göç etmek zorunda kalmışlardı.

Sonra Müşrikler bu eziyetlerini, Müslümanlardan bir kısmının Medine’ye hicret etmesine kadar sürdürmüşlerdi. Müşriklerin bu fitneyi çıkarmalarındaki maksadı,  Müslümanların  İslâm’ı terkederek kâfir olmalarını sağlamaktı. İşte bundan dolayı Allahü teâlâ bu ayeti (193.) indirdi. Bk. Râzî.)