2/200. Hac ibâdetlerinizi bitirince (Câhiliye döneminde hactan sonra toplanıp) atalarınızı andığınız (övdüğünüz) gibi, hatta daha kuvvetli bir zikirle Allah’ı (tekbir ve senâ ile) zikredin. İnsanlardan kimi “Ey Rabbimiz bize (nasibimizi) dünyada ver!” der. (Ona nasibi dünyada verilir. Fakat) onun âhirette bir nasibi (payı) yoktur.