2/224. Allah’ı, yeminlerinizden dolayı (“Bu konuda yemin ettim.” diyerek), iyilik etmenize, takva sâhibi olmanıza ve insanlar arasını bulmanıza engel kılmayın (hedef yapmayın). (Bu konularda yemin etmeyin, eğer etmiş iseniz yemininizi bozun.) Allah, (yeminlerinizi) işitendir (ve) (niyetlerinizi de) bilendir.

(Bu âyet-i kerîme’de Allah’ın yüce ismini değerli değersiz dünya işleri için sık kullanarak, O’na saygıyı azaltacak şekilde yemin etmekten veya iyilik yapmaya, kötülüklerden sakınmaya ve insanların arasını bulmaya mâni olan yeminlerden nehiy/yasaklama vardır. Bu şekilde yemin etmek mekrûh, onu bozup keffâretini vermek ise sünnettir. Bk. Celâleyn, Râzî, Beydâvî ve Nesefî.)