2/251. Sonunda (duaları kabul edildi ve) Allah’ın izni (yardımı) ile onları (Câlût’un ordusunu) bozguna uğrattılar. (Tâlût’un ordusunda bulunan) Dâvûd, (düşman hükümdarı olan) Câlût’u öldürdü. (Yüce) Allah ona (Dâvûd’a) (Tâlût ve peygamber Eşmayil’in vefâtlarından sonra) hükümdarlık ve hikmet (peygamberlik) verdi. (O zamana kadar bu ikisi bir kişide toplanmamıştı.) Ona (zırh yapma, kuşlarla konuşma ve güzel sesle okuma gibi) dilediği bazı ilimleri öğretti. Eğer Allah, insanların bir kısmını(n kötülüğünü) diğerleriyle ortadan kaldırmasaydı, yeryüzü fesâda uğrar (altüst olur, karışır)dı. Fakat Allah, bütün âlemlere (yaratılmışlara) karşı lütuf (ve ikrâm) sâhibidir. (Mü’minleri, saldırgan kâfirlerin şerrinden koruması, O’nun bir lütfu ve nimetidir.)