2/269. (Allahü teâlâ) hikmeti (amel etmeye, rızasını kazanmaya götüren faydalı ilmi veya Kur’ân ve sünnet ilmini yahut dinde aklı, anlayışı ve îsabetli görüşü) dilediğine verir. Hikmet verilen kimseye (ebedî saâdet yolunda olduğu için) çok hayır verilmiştir. Bunu ancak (vehim ve şüphelerden arınmış sağduyu, selîm) akıl sâhipleri düşünüp anlar (bundan ibret alırlar).

 

Meâl-i Şerîf (Ehl-i Sünnet Alimleri: Beydâvî, Celâleyn, Nesefî, Semerkandî...)

 

269 ﴿