6/44. Ne zaman ki, onlar (âsi ümmetler), kendilerine hatırlatılanı (sıkıntı ve darlık zamanlarını) unuttuklarında, (önce) üzerlerine her şeyin (bolluk, sıhhat, âfiyet ve refahın) kapılarını açtık. Sonra kendilerine verilenle sevinip şımardıkları sırada, (Allah’ın verdiği nimetleri unutup, isyan ve itaatsizliğe başlayınca) onları ansızın yakaladık (verdiğimiz nimetleri ellerinden aldık) ve bir anda (herşeylerini yitirdiler ve) bütün ümitlerini kaybettiler.