8/2. Mü'minler, ancak o kimselerdir ki, Allah(ın emri) zikredildiği (geldiği) zaman, kalpleri ürperir (onu hemen kabul ederler). O'nun (Allah’ın emir ve nehiy konusunda) âyetleri kendilerine okunduğu zaman, (bu) onların (tasdik/kuvvet ve yakîn olarak “Semerkandî”) îmanlarını artırır. (Yoksa iman - bi-zâtihi/kendisi/mü’menün bih - artma ve eksilme kabul etmez. Peygamberler ve ulemâ ile ümmetin diğerlerinin imanları arasındaki fark, “yakîn” ve “tasdîk”in parlaklığı ve kuvveti yönündendir.) Onlar (Mü’minler), (dinin teklif ettiği bütün tedbir ve şartları yerine getirdikten sonra) yalnız Rablerine tevekkül eder (O’na güvenir)ler.