9/114. (Peygamberim) İbrahim'in, babası (amcası Âzer) için af dilemesi (Meryem, 47), sadece ona verdiği bir söz yüzündendi (Mümtehıne, 4). Fakat onun bir Allah düşmanı olduğu kendisine açıkça belli olunca (vahiy gelince), ondan uzaklaştı (istiğfarı kesti). Şüphesiz (Peygamberim) İbrahim, çok yalvaran/dua eden, halîm (çok yumuşak huylu) bir kişiydi.

(En’âm sûresi 74. âyetin tefsirinde Müfesirler, Hazret-i İbrahîm’in “babası Âzer” ifadesiyle ilgili farklı tefsirlerde bulunmuşlardır. 1) Babası, Târuh’tur. Âzer lâkabıdır. 2) Âzer, put ismidir. 3) Âzer, amcasıdır. Babası, Târuh’tur. Araplarda amcaya “baba” da denilmektedir. Bk. Bakara, 133. “Taberî, Râzî, Begavî, Mazherî ve Elmalılı”)