9/120. Medine halkı ve çevrelerindeki bedevî Araplar için, (savaşa gidince) Resûlüllah’tan geri kalmaları ve  (savaş esnasında kendi) canlarını (korumayı) onun canından üstün tutma hakları yoktur. Çünkü onların, Allah yolunda çektikleri susuzluk, yorgunluk, açlık, kâfirleri öfkelendirmek üzere bir yere ayak basmaz ve düşmana karşı herhangi bir başarı elde etmezler ki, (düşmanı öldürmek, esir almak ve ganimet kazanmak gibi) ona karşılık kendilerine salih/iyi bir amel(in sevabı) yazılmış olmasın. (Cihad, vatanını, dinini düşmana karşı korumak, iyi bir ameldir, bir iyiliktir.) Şüphesiz Allah, muhsinlerin (İslam dinine göre iyilik yapanların) mükâfatını zayi etmez.