17/28. (Yoksul sahâbîler, Hazret-i Peygamber’in yardımı ile geçinirlerdi. Resûlüllah bazen onlara verecek bir şey bulamadığı zaman, çok üzülür, mahcubiyetinden dolayı yüzünü başka tarafa çevirerek yoluna devam ederdi.) (Ey Resûlüm!) Eğer Rabbinden umduğun bir rahmeti (rızkı) beklerken (yoksul akraba, fakir ve yolda kalmışlara yardım edecek bir şey bulamadığın durumda) onlardan yüz çevirecek olursan, onlara (Allahü teâlâ, lütfü kereminden bize de, size de rızık versin gibi ) yumuşak söz söyle(mek suretiyle dua et ve onların gönüllerini al!).