18/42. Derken (o kâfir kişinin) bütün serveti kuşatıldı (yok edilerek helâk edildi). Bunun üzerine o bağa yaptığı (hizmet ve) masrafa karşı (pişmanlık ve üzüntüden dolayı) avuçlarını ovuşturmaya başladı. O (bağ), çardakları üzerine çöküp kalmıştı. (Asmaları tutan bütün direkler, yerle bir olmuştu.) “(Bu durum karşısında: Ah,) keşke Rabbime hiçbir kimseyi ortak koşmasaydım.” diyordu.

 

Meâl-i Şerîf (Ehl-i Sünnet Alimleri: Beydâvî, Celâleyn, Nesefî, Semerkandî...)

 

42 ﴿