20/112. Kim de (Resûlüllah’a tâbi) mü’min olarak (İslam’ın emrettiği ve uygun gördüğü namaz, cihad, sıla-i rahîm ve sadaka gibi) salih ameller işlerse, o, ne zulümden (günahlarının artırılmasından), ne de hasızlığa uğratılmaktan (sevaplarının eksiltilmesinden) korkar (zulme ve haksızlığa uğramaktan korkmaz).