21/69. (Her şeye kâdir olan ve her şey O’nun emrinde olan yüce Allah, ateşe emretti:) "Ey ateş! İbrahim'e karşı serin ve selâmet ol (dondurma, yakma ve korku verme)!" dedik.

(Puta tapanlar aldıkları karar üzerine Hazret-i İbrahim’i elleri ayakları bağlı olarak hazırladıkları ateşe mancınıkla attılar. O esnada Hazret-i Cebrâil geldi ve “bir isteğin var mı?” diye sordu. O da “senden yok” dedi. Devam ederek: “Allah’ım, benim hâlimi biliyor. Hasbiyallah ve ni’mel vekîl/Allah bana yeter. O, ne güzel vekildir.” dedi. O büyük ateş mekânı, bir anda yemyeşil bir bahçe oldu. Yanan sadece bağladıkları ipler oldu. “Beydâvî, Medârik, Kurtubî ve diğerleri”. Hazret-i İbrahim’in Nemrut’u susturması: Bk. Bakara, 258).