22/40. Onlar (öyle Mü’minlerdir) ki, (putlara, heykellere tapmayı reddettiklerinden) sırf "Rabbimiz Allah'tır." demelerinden dolayı haksız yere yurtlarından (Mekke’den) çıkarılmışlardır. Eğer Allah, bazı insanların (şerrini, kötülüklerini) bazılarıyla defetmesi (önlemek için savaşın meşrûiyeti) olmasaydı, (Hazret-i Îsa şeriatindeki Hristiyanların) manastırları, kiliseleri, (Hazret-i Mûsa şeriatindeki Yahudilerin) havraları ve içlerinde Allah'ın ismi çok zikredilen mescidler, muhakkak yıkılıp giderdi. (Çünkü Hazret-i Îsa ve Hazret-i Mûsa ile Muhammed aleyhisselâm’ın şeriatlerinde dine, imana ve Müslümanlara saldıranlara hak ettikleri cezayı vermek dinin emridir. Onun için cihad, farz kılınmıştır. Hazret-i Îsa ve Hazret-i Mûsa’nın bildirdikleri dine bağlı olmayanlar; manastırları, kiliseleri ve havraları puthane çevirmişlerdir.) Şüphesiz ki, Allah, kendi (dini)ne yardım edene mutlaka yardım eder (Muhammed sûresi,7). Şüphesiz ki, Allah, çok kavîdir (kuvvetlidir, kâdirdir), azîzdir (yenilmeyen mutlak gâliptir).