25/29. (Kâfirleri dost ve önder edinenler Kiyamet günü pişmanlıklarına devam ederler:) Yemin olsun, (Peygamber vasıtasıyla) zikir (Kur’an ve İslam) bana geldikten sonra beni ondan (İslam’dan), (“Kur’an, masaldır/çağdışıdır” diyerek aşağılayan ve şeytanın emrine giren) o (kâfir kişi) saptırdı. Zaten şeytan insanı, yapayalnız ve yardımsız (yüzüstü) bırakandır.  (Dünyada birbirinin dostu olan kâfirler veya dine aykırı dostluk kuranlar, Kıyamet günü birbirinin düşmanı olurlar “Zuhruf,67”.

Hadis-i şerifte buyrulmuştur:

Kişi arkadaşının dini üzeredir. Öyleyse her biriniz, kiminle arkadaşlık/dostluk kuracağına dikkat etsin (Ebû Dâvud, Edeb 19; Tirmizî, Zühd 45. Bkz. Buhârî, Büyü 38).