27/40. (Ancak Hazret-i Süleyman, Belkîs’in tahtının daha kısa zamanda getirilmesini istedi. Bunun üzerine) yanında Kitaptan bir ilim bulunan (veziri olan ve ism-i a’zam duasını bilen Asaf b. Berhıya isminde) bir kişi: "Ben onu, gözünü kapayıp açmadan önce sana getiririm." dedi. (Hazret-i) Süleyman, tahtı yanında yerleşmiş hâlde görünce şöyle dedi: "Bu, Rabbimin lütfundandır. Şükür mü, yoksa (nimete) nankörlük mü edeceğim diye beni denemek içindir. Kim (Allah’a) şükrederse, ancak (sevabı) kendisi içindir. Kim de nankörlük ederse (şükrü terkederse, bilsin ki) şüphesiz Rabbim ganîdir (sınırsız zengindir ve onun şükrüne ihtiyacı yoktur), kerîmdir (cömerttir, şükreden kullarına kerem sahibidir)."