27/59. (Resûlüm,) de ki: (Geçmişteki kâfir milletlerin helâk olması üzerine) "Allah’a hamd olsun. Selâm, onun seçtiği (risalet/nübüvvet verdiği) kullarına (olsun)." Allah mı hayırlıdır, yoksa onların ortak koştukları (ilâhlar) mı? (Bu ilâhlarda hiçbir hayrın olmadığı çok açıktır. O zaman bu son cümle, kâfirleri susturmak, onlarla alay etmek ve beyinsizliklerini ortaya koymak içindir. Çünkü Müşriklerin taptıkları ile her hayrın başı olan Allah arasında bir denge, bir benzerlik ve bir eşitlik asla söz konusu değildir. Mukayese/karşılaştırma da yapılamaz. Onlar, yüce Allah’ın bu beyan ile ilzam edilmekte ve alaya alınmaktadırlar “Beydâvî ve Medârik”. Bu husus, 60, 62, 63 ve 64. âyetlerde tekrarlanmaktadır.)