28/76. Şüphesiz (zenginliğiyle böbürlenen, şımaran) Kârun (Ankebût, 39; Mümin, 23-24), (peygamberim) Mûsa'nın kavmindendi (Mûsa’nın amca oğlu idi). O, onlara (İsrâil oğullarına) karşı azgınlık etti (kibirlendi). Biz ona, öyle hazineler verdik ki, onun anahtarlarını (taşımak) güçlü bir topluluğa ağır geliyordu. (Hazinenin anahtarlarını 60 katır taşırdı “Medârik”.) Hani, (Mü’min) kavmi ona: "(Bütün nimetlerin ve zenginliğin Allah’ın yaratması ve ihsanı olduğunu unutarak) sevinme (şımarma)! Çünkü Allah, (zenginliği kendinden bilerek) şımaranları sevmez." demişti.