29/64. Bu dünya hayatı, ancak bir eğlence ve oyundan ibarettir. (Dünya; küfür, haram, isyan ve İslam’ın yasakladığı ve kerih gördüğü her şeydir. Bu durumda yüce Allah’tan uzaklaştıran her şey, dünya olmaktadır “İmâm-ı Rabbânî”. Onun için dünya, kâfirin cennetidir “Râzî”. İman, ibadet ve tâatler ise, Ahiret içindir. Mü’min, küfrü reddedip Ahiret’ten olan imana sarılır ve ibadete yönelir.) Ahiret yurdu, işte (yüce Allah’ın râzı olduğu ve ölümü olmayan) gerçek hayat odur. Keşke (dünyanın fâni, geçici, Ahiret’in ise, bâkî, devamlı olduğunu bir) bilseler (dünyayı Ahiret’e tercih etmezler)di.

(Eğer dünya, Allah katında sivrisineğin kanadı kadar bir değere sahip olsaydı, Allah hiçbir kâfire dünyadan bir yudum su bile içirmezdi “Tirmizî, Zühd 13; İbn Mâce, Zühd 3”.)