30/4. (Rumlar/Bizans,) birkaç (3-9) yıl içerisinde (gâlip geleceklerdir). Emir (irâde ve hüküm), önünde de sonunda da Allah'ındır. O gün (Rumların gâlip geldikleri gün), mü'minler (de) sevinecekler. (Nitekim âyette beyan buyrulduğu şekilde Romalıların zafere erdikleri gün, Müslümanlar da Bedir'de müşriklere karşı zafer kazanarak sevinmişlerdir. Bütün bunlar, Allahü teâlâ’nın takdir, irade ve yaratmasıyla olmuştur.)

(Hâdise şöyle olmuştur: Hazret-i Ebû Bekir, Mekkeli müşriklere: Allah gözünüzü aydın etmesin, yemin ederim ki, Rumlar, birkaç yıl içerisinde - fî bıd'ı sinîyne – Farslar’ı yenecektir, dedi. Übey b. Half ona: Yalan söyledin, bir süre belirt, seninle bahis tutuşalım, dedi. O da “on genç deve”ye bahse girdi. Süreyi de üç yıl olarak belirlediler. Ebû Bekir radıyallahü anh, bunu Resûlüllah sallallahü aleyhi ve sellem'e haber verdi. O da: “Bıd', üç ilâ on yıl arasıdır, ödülü artır, süreyi uzat”, buyurdu. Onlar da “yüz deve” koydular ve dokuz yıla çıkardılar. Übey, Resûlüllah sallallahü aleyhi ve sellem onu yaraladığı için Uhud dönüşünde öldü. Rumlar da Hudeybiye seferi sırasında Farslar’ı yendiler. Hazret-i Ebû Bekir de ödülü Übey'in mirasçılarından aldı. Onu Resûlüllah sallallahü aleyhi ve sellem'e getirdi, o da: “Onu sadaka ver”, buyurdu. Hanefiler, bunu “dâr-ı harp”te bozuk akitlerin câiz olacağına delil getirdiler. Âyet, peygamberliğin delillerindendir, çünkü “gâip”ten haber vermektedir “Beydâvî”.)