30/36. İnsanlara bir rahmet (yağmur, sıhhat, genişlik verdiğimiz ve bir nimet) tattırdığımız zaman ona sevinirler (ve onunla şımarırlar). Eğer kendi işledikleri şeyler (günahlar) sebebiyle başlarına bir kötülük (belâ ve azap) gelirse, bir de bakarsın ki, (rahmet ve kurtuluşa kavuşma bakımından) ümitsizliğe düşerler.