33/36. (Resûlüllah sallallahü aleyhi ve sellem, halası Umeyme'nin kızı Zeynep bint Cahş'ı, azadlı kölesi Zeyd b. Hârise'ye istedi. O ve kardeşi Abdullah, bunu kabul etmediler. Bunun üzerine bu âyet indi. Ayetin Ümmü Gülsüm bint Ukbe - hepsi için: Radıyallahü anhüm - hakkında indiği de bildirilmiştir “Beydâvî”: )

Allah ve Resûlü bir iş hakkında hüküm verdikleri zaman, hiçbir mü'min erkek ve hiçbir mü'mine kadın için (Allah’ın ve Peygamber’in hükmüne aykırı olarak) kendi işlerini seçme hakları yoktur. Kim Allah'a ve Resûlüne karşı gelirse (verdikleri hükme karşı çıkarsa), şüphesiz ki, o, apaçık bir dalâlete düşmüştür.

(Bu âyet indikten sonra Zeynep, Zeyd ile evliliği kabul etmiş ve kardeşi Abdullah da – Allah, cümlesinden razı olsun -  buna rıza göstermiştir.)