34/13. Onlar (Cinler), (Peygamberim) Süleyman için dilediği şekilde kaleler, heykeller (onun şeri’atinde tasvîr/heykel yapmak günah değildi “Beydâvî, Medârik ve Semerkândî”), havuz kadar (geniş) çanaklar ve sabit (büyük) kazanlar yapıyorlardı. Ey Dâvûd ailesi, (ibâdet ve tâatta bulunarak) şükredin! Kullarımdan (kalbi, dili ve hâlleriyle hakkıyla) şükredenler pek azdır. (Şükre muvaffak olmak/sükür hâli de ayrıca şükür isteyen bir nimettir. Bu böyle devam edip gider. Onun için “şükreden şükürden aciz olduğunu bilendir”, denilmiştir “Beydâvî”.)