39/8. İnsana bir zarar dokunduğu zaman, Rabbine yönelerek O'na dua eder (yalvarır). Sonra (Rabbi, ihsanda bulunmak için) ona kendisinden (mal, mülk, rütbe, makam ve yetki gibi) bir nimet verdiği zaman, daha önce O'na yalvardığını unutur ve Allah'ın yolu (İslâm dini)nden saptırmak için O'na eşler koşar (veya Peygamberini, dinini ve âyetlerini inkâr eder, yahut Kur’ân, eskilerin masalıdır “Kalem, 15”, ya da hükümleri, o zamana âittir/çağ dışıdır, diyerek tahkirde bulunur). (Resûlüm,) de ki: "(Ey İslâm’ı bir bütün olarak kabul etmeyen kişi!) Küfrünle az bir süre yaşa (eğlene dur)! (Fakat) şüphesiz sen, ateş (cehennem) ashâbındansın!"

 

Meâl-i Şerîf (Ehl-i Sünnet Alimleri: Beydâvî, Celâleyn, Nesefî, Semerkandî...)

 

8 ﴿