44/29. Onlara (Fir’avun ve tâbilerinin helâk edilişlerine) gök ve yer ağlamadı. (Bu mecazî bir ifadedir. Fakat Mü’minlerin hâli böyle değidir. Bir Mü'min öldüğü zaman, namaz kıldığı yer, ibâdet mahalli ve rızkının indiği yer ona ağlar “Beydâvî ve Celâleyn”.) Onlara mühlet de verilmedi (tevbe etmeleri için bir süre de tanınmadı, hepsi helâk edildiler).