46/29. Bir zaman/hatırla ki, Kur'ân'ı dinlemek üzere cinlerden bir (“nefer”i/on kişiye yakın) grubu (Resûlüm) sana yöneltmiştik. Onlar, onun (Kur’ân-ı Kerim veya Resûl-i Ekrem’in) huzuruna gelince birbirlerine, "Susun!" dediler. (Kur'ân'ın okunması) bitince de (îman etmedikleri takdirde azâp ile) uyarıcılar (Mü’minler) olarak kavimlerine döndüler. (Cinlerden bir nefer/topluluk, Resûlüllah sallallahü aleyhi ve sellem ile Tâif dönüşünde Vadi’n-nahle'de buluştular. O sırada Resûlüllah, teheccüd namazında Kur'ân okuyordu “Beydâvî”.)