48/10. (Ey Resûlüm,) şüphesiz sana (Hudeybiye’de Rı‎dvân bey’ati ile) bey’at edenler, (ölünceye kadar emrine bağlı‎lı‎k göstereceklerine dair söz verenler) ancak Allah'a bey’at etmiş‏ (söz vermiş) olurlar. Allah'‎n yedi (kuvvet ve yard‎m‎ı veya lütuf ve nimeti), o bey’at edenlerin ellerinin (dine olan gayret ve yardımlarının) üstündedir. Onun için kim (verdiği sözden) dönerse, ancak kendi aleyhine dönmüş‎‏ olur. (Bunun cezası‎ kendine aittir.) Kim de Allah'a söz verdiği ‏şeyi yerine getirirse, Allah da ona (kı‎yâmette) büyük bir mükâfat (cennet) verecektir.