49/2. Ey îman edenler! (Ey Peygamber’in ashâbı!) (Konuştuğunuz zaman) seslerinizi, Peygamber'in sesinin üstüne (fazla) yükseltmeyin. Birbirinize bağırdığınız (birbirinizle konuştuğunuz) gibi, Peygamber'e yüksek sesle bağırmayın (onunla yüksek sesle konuşmayın). Yoksa siz, (yüksek sesle konuştuğunuzdan dolayı onu küçümsemiş ve ona saygısızlık etmiş olursunuz ki,) farkına varmadan amelleriniz boşa gider (ve çok büyük günaha girmiş olursunuz).

(Sâbit b. Kays'in kulağında ağırlık vardı ve sesi de yüksekti. Âyet inince Resûlüllah sallallahü aleyhi ve sellem'in meclisine gelmedi, Efendimiz onu göremeyince çağırdı, o da: Ya Resûlallah, sana bu âyet indirildi, ben ise yüksek sesli biriyim; amelimin iptal edilmesinden korkuyorum, dedi. Aleyhi’s-salâtü ve’s-selâm da: “Sen öyle değilsin, sen hayırla yaşayacak ve hayırla öleceksin. Sen cennetliksin.” dedi. Bk. Müslim, Îmân, 54 (187)).