87/9. O hâlde eğer öğüt/hatırlatma fayda verirse, öğüt ver (teblîğ vazifeni yap).

(İmâm Cürcânî dedi ki: Fayda vermeyecek olsa dahi hatırlatmak, öğüt vermek vâciptir. Âyetteki emir: “İster fayda versin, ister vermesin, sen öğüt ver.” demektir. "İster vermesin" kısmı hazfedilmiştir. Bk. Kurtubî.)