91. ŞEMS SÛRESİ

Rahmân (ve) rahîm (olan) Allah’ın ismiyle.

91/1. Yemin olsun, güneşe ve onun aydınlığına (veya kuşluk vaktine),

91/2. Onun arkasından geldiği zaman aya,

91/3. Onu (güneşi) ortaya çıkardığı zaman gündüze,

91/4. Onu (ışığını) örttüğü zaman geceye,

91/5. Göğe ve onu bina eden (Allah’)a,

91/6. Yere ve onu yayıp döşeyen (Hak teâlâ’y)a,

91/7. (Âdem oğlunun) nefs(in)e ve onu şekillendiren (Cenâb-ı Hakk’)a,

91/8. Sonra ona hem kötülük (isyân), hem de korunma (itâat) kâbiliyeti veren (ve bunlardan her hangi birini seçme hususunda kullarına ihtiyâr/cüz’î irâde bahşeden Allah’)a yemin olsun ki:

91/9. Onu (nefsini/kendini) (günahlardan) temizleyen (ilim ve sâlih amellerle terbiye ederek kemâle kavuşturan) muhakkak kurtulmuş (saâdete ermiş)tir.

91/10. Onu (nefsini/kendini) (cehâlet ve günah kirleriyle) örten kişi de elbette ziyâna uğramıştır.

91/11. Semûd (kavmi), azgınlığı yüzünden (peygamberleri Sâlih “aleyhisselâm”ı) yalanladı,

91/12. O zaman (Semûd kavminin) en azılısı (olan Kudâr b. Sâlif veya onun komutası altındaki adamlar), (bir mu’cize olarak kayadan çıkarılan Allah'ın devesini öldürmek için) ileri atılınca,

91/13. Allah'ın peygamberi (Sâlih) onlara: "Allah'ın devesini kendi hâline bırakın, su içmesine engel olmayın (su içme hakkını koruyun).” demişti. (Çünkü su içme hakkı sırayla, bir gün halkın, bir gün de o dişi devenindi.)

91/14. Fakat onu (peygamberlerini, dolayısıyla onun Hak teâlâ’dan alıp kendilerine bildirdiği emri ve o emre uymadıkları takdirde azâba uğrayacaklarıyla ilgili sözünü) yalanladılar ve deveyi boğazladılar. Bunun üzerine Rableri, günâhları yüzünden azâbı başlarına geçirdi ve orayı dümdüz etti. (Böylece hepsi, kökten helâk oldu.)

91/15. (Sonsuz kudret sâhibi yüce) Allah, (bu azâbın) sonundan (hiçbir şekilde) korkacak değildir.