98. BEYYİNE SÛRESİ

Rahmân (ve) rahîm (olan) Allah’ın ismiyle.

98/1. (Allah’a çocuk isnat etme gibi O’nun sıfatları konusunda sınırı aşarak) kâfir olan ehl-i kitap (Yahûdilerle Hristiyanlar) ve müşrikler (*) (puta tapanlar), kendilerine açık bir beyyine (apaçık delil/Muhammed aleyhisselâm veya Kur’ân yahut Peygamberin ahlâkı ile ilgili mu’cize) gelinceye kadar (üzerinde bulundukları dinden) ayrılacak değillerdi.

(*) Âyette geçen “min” teb’îd için değil, tebyîn içindir (Beydâvî). Yani ehl-i kitap (Yahûdilerle Hristiyanlar) ve müşriklerin bazısı değil, Resûlüllah’a ve Kur’ân’a îman etmeyenlerin hepsi kastedilmiştir. Bk. Elmalılı.