111. LEHEB SÛRESİ

Rahmân (ve) rahîm (olan) Allah’ın ismiyle.

111/1. Ebû Leheb'in elleri kurusun (Ebû Leheb helâk olsun, kahrolsun)! Zaten kurudu da.

((Önce) en yakın akrabanı uyar) İslâm’a davet et. Bunu kabul etmeyenlerin sonsuz ateşte yanacaklarını söyle (Şuara 26/214) âyeti nâzil olunca, Resûlüllah “sallellâhü aleyhi ve selem”, en yakın akrabasını açıkça dîne davet etmişti. Amcası Ebû Leheb, ağzını bozmuş, kötü şeyler söylemiş ve “Bizi bunun için mi çağırdın?” demişti. Bk. Kurtubî.)