1

Kaf. Şanlı Kur’ân hakkı için:

2

(O Kureyşli) kâfirler, kendilerine içlerinden korkutucu bir peygamber geldiğine şaştılar da şöyle dediler: “ Bu, tuhaf bir şey!...

3

Öldüğümüz ve bir toprak olduğumuz vakit mi (dirilecekmişiz)? Bu (Peygamberin dediği, imkândan) çok uzak bir dönüştür.”

4

Muhakkak ki biz, toprak, onların bedenlerinden neleri yeyip eksilttiğini bilmişizdir. Bizim katımızda (her şeyi) tesbit eden bir kitap (Levh-i Mahfûz) vardır.

5

Şüphesiz, kendilerine hak (Kur’ân ve Peygamber) gelince yalanladılar da, şimdi muztarip bir haldedirler.

6

Öldükten sonra dirilmeyi inkâr eden o kâfirler) üstlerindeki semâya bakmadılar mı ki, biz onu nasıl bina etmişiz ve (yıldızlarla) onu donatmışız da hiç bir gediği yok?

7

Arzı da bir döşek yapmışız ve oraya sabit dağlar yerleştirmişiz; orada manzarası güzel bir çeşit bitkiden çiftler bitirmişiz...

8

Bütün bunları, hakka ve hakikata dönen her kul için (Allah’ın kudretini görüp anlamaya) bir ihtar ve ibret dersi olsun diye yaptık.

9

Gökten de bereketli bir yağmur indirip onunla bahçeler ve biçilecek ekinler bitirmekteyiz.

10

Bir de tomurcukları birbiri üzerine dizilmiş (göğe doğru) uzayan hurma ağaçları...

11

Bunlar, kullara rızk içindir. O yağmurla da (bitkileri kurumuş) ölü bir memlekete hayat vermekteyiz; işte (öldükten sonra dirilip kabirlerden) çıkış da böyledir.

12

(Ey Resûlüm, senin) kavminden önce de Nuh’un kavmi, Ress’liler (Şuayb’ın kavmi) ve Semûd (Sâlih’in kavmi) hep tekzib ettiler.

13

Âd da, Fir'avun (kavmi) da, Lût’un yakınları da,

14

Eyke’liler de, (Himyer meliki) Tübba’ın kavmi de. Bunların hepsi (kendilerine gönderilen) peygamberleri yalanladılar da benim azabım (haklarında) gerçekleşti.

15

İlk yaratış bizi aciz mi bıraktı (ki, ikinci defa yaratmak bizi aciz bıraksın)? Şüphesiz onlar (Kureyş kâfirleri ve diğer münkirler), yeni bir yaratıştan şüphe içindedirler.

16

And olsun, insanı biz yarattık ve nefsinin ona ne vesveseler verdiğini de biliriz; biz ona şah damarından daha yakınız (her halinden haberdarız ve her an kudretimiz altındadır).

17

(İnsanoğlunun), biri sağ tarafında, biri sol tarafında oturmuş iki kâtip meleğin amellerini yazmakta olduklarını hatırla.

18

O, her ne söz atarsa muhakkak yanında hazır bir gözcü vardır.

19

Bir de ölüm sarhoşluğu (can çekişme) gerçek olarak gelmiştir. (Ey insanoğlu!) işte bu, senin kaçıp durduğun şey!...

20

(İnsanlar öldükten sonra dirilmeleri için) Sûr’a da üfürülmüş olacaktır. İşte bu vakit, azap günüdür.

21

Herkes beraberinde bir sürücü ve bir de şahid (melek) olarak (Rabbi huzuruna) gelmiş bulunacaktır.

22

(Allah ona buyurur ki, ey insanoğlu! Dünyada iken) bugünden gaflette idin. Şimdi senden (gaflet) perdeni açtık; artık bugün gözün keskindir, (gerçeği görüyorsun).

23

Beraberindeki (vazifeli melek) şöyle der: “ Bu yanımdaki hazırdır.”

24

(Allah şöyle buyurur): “ Atın atın cehenneme, her inatçı kâfiri;

25

Hayra engel olanı, şüpheci zalimi...

26

Bu, o kimsedir ki, Allah ile beraber, başka bir ilâh edinmiştir. Haydin, atın şiddetli azabın (cehennemin) içine.”

27

(Onun dünyadaki) arkadaşı (olan şeytan şöyle) der: “ Ey Rabbimiz! Onu, ben azdırmadım; fakat kendisi uzak bir sapıklık içinde idi.”

28

(Allah, onlara şöyle) buyurur: “ Huzurumda çekişmeyin; ben size önceden (dünyada) bu azabı bildirmiştim.

29

Benim katımda söz değiştirilmez ve ben kullara zulmeden değilim.”

30

O gün cehenneme: “ Doldun mu?” diyeceğiz. O, “ Daha ziyade var mı?” diyecek.

31

Cennet de takvâ sahiblerine uzak olmıyarak yaklaştırılmış bulunacak...

32

İşte bu, sizin (dünyada) vaad olunduğunuz şey! Her tevbe eden, Allah’ın emrini gözeten için...

33

Gaybde, Rahmân’a iç saygısı duyan ve hâlis bir kalp ile gelen kimseler için...

34

Selâmetle girin oraya (cennete); bu sonsuzluk günüdür.

35

Onlara, orada ne dilerlerse var. Katımızda ise ziyade (Allah’ı görmek) var...

36

Onlardan (senin kavminden) önce, biz nice nesilleri helâk ettik ki, onlar senin kavminden daha kuvvetli idiler. Öyle ki, memleketleri delik deşik etmişler, (her tarafı dolaşmışlar, ölümden kurtulmağa çare aramışlardı). Kaçacak bir yer var mı?

37

Muhakkak ki bu sûrede anılanlarda, aklı olan, yahut kendisi huzurlu bir kalp içinde olduğu hâlde (nasihatlere) kulak veren kimse için, bir ihtar; (bir ibret dersi) vardır.

38

Celâlim hakkı için, biz göklerle yeri ve aralarındakileri altı günde yarattık, bize bir yorgunluk da dokunmadı.

39

O hâlde (Ey Resûlüm, müşriklerin öldükten sonra dirilmeyi inkâr edişlerine dair) onların lâflarına karşı sabret de, Rabbini güneşin doğuşundan önce (sabah namazında) ve batmadan önce (öğle ile ikindi namazlarında) hamd ile tesbih et.

40

Bir de gecenin bir kısmında (akşam ve yatsı namazlarında) ve namazların sonlarında O’nu tesbih eyle.

41

(Ey Resûlüm), münadinin yakın bir yerden çağıracağı günkü sözü dinle. (O kıyâmet ahvalinden sana ne büyük haberler vereceğiz.)

42

O gün (Sûr’a ikinci defa üfürülüşte) hak olan sayhayı (çağırmayı, bütün mahlûkat) işitirler. İşte bu, (kıyâmette kabirlerden) çıkış günüdür.

43

Şübhesiz ki biz, hem diriltiriz, hem öldürürüz; dönüş de bizedir.

44

O gün yer onlara yarılıb süratle çıkarlar. İşte bu bir haşirdir (insanları bir araya toplamaktır) ki, bize kolaydır.

45

Biz, onların (Kureyş kâfirlerinin) neler demekte olduklarını pek alâ biliyoruz. Sen de onlara karşı (imana) zorlayıcı değilsin. O hâlde sen benim tehdîdlerimden korkacaklara bu Kur’ân ile öğüd ver.