1

Gök yarıldığı;

2

Ve Rabbinin emrine boyun eğib de (O’na itâat) gerçekleştirildiği zaman,

3

Arz, dümdüz uzatıldığı,

4

İçindekini atıb boşaldığı;

5

Ve Rabbinin emrine boyun eğib de (O’na itâat) gerçekleştirildiği zaman, (insan sevabını veya azabını görecektir).

6

Ey İnsan! Gerçekten sen, (dönüp varacağın) Rabbine doğru (ölünceye kadar) çabalar da çabalarsın. Nihâyet O’na kavuşursun.

7

O vakit, amel defteri sağ eline verilen,

8

Hemen kolay bir hesap ile hesabı görülecek;

9

Ve sevinçli olarak (cennetteki ailesine) ehline dönecektir.

10

Fakat kitabı (amel defteri), arka tarafından (sol eline) verilen,

11

Artık “helâk!” diye bağırır, (ölümünü ister);

12

Ve cehenneme girer.

13

Çünkü o, (dünyadaki) evinde keyifli ve sevinçli idi.

14

O (zalim, Âhirette Rabbine) asla dönmiyeceğini sanmıştı.

15

Hayır, (onun zannettiği gibi değil). Çünkü Rabbi onu görüp gözetiyordu. (Muhakkak kendisini hesaba çekecektir.)

16

Artık kasem ederim şafak’a,

17

Geceye ve bürüdüklerine,

18

Bedir hâline geldiği zaman o Ay’a ki,

19

Sizler, muhakkak halden hale binib geçeceksiniz.

20

O hâlde, onlarda ne var ki, îman etmezler;

21

Kendilerine Kur’ân okunduğu zaman, teslim olup gerçeği kabul etmezler (namaz kılmazlar)?

(Dikkat! Secde âyetidir.)

22

Aksine, o kâfir olanlar (Kur’ân’ı) inkâr ederler.

23

Hâlbuki Allah, içlerinde ne sakladıklarını en iyi bilendir.

24

Onun için (Ey Resûlüm), sen onları acıklı bir azabla müjdele!...

25

Ancak îman edip de sâlih ameller işliyenler için, bitmez tükenmez bir mükâfat var...