46

Onlar ki, Rablerine kavuşacaklarını ve ona döneceklerini bilirler.

"Onlar ki, Rablerine kavuşacaklarını ve ona döneceklerim bilirler". Yani Allah'a kavuşmayı ve rızasına nâil olmayı beklerler demektir, ya da Allah'ın huzurunda toplanacaklarını ve onlara amellerinin karşılığım vereceğini kesin bilirler demektir. İbn Mes'ud'un Mushaf'ında "yalemun” yazılması da bunu destekler. Sanki burada geçen zan tabiri tercih bakımından ilme benzediğinden ona böyle denilmiştir. Çünkü o da bekleme manasını içermektedir. Şâir Evs bin Hacer şöyle demiştir:

Onu (oku) eğelerinin arasına, içine

Kesin işleyeceğini bilerek gönderdim.

Neden bunlara diğerlerinki gibi ağır gelmedi; çünkü bunların nefisleri bu gibi şeylere alışıktır. Karşılığında bekledikleri şeylerden dolayı zorluklarını küçük görürler, o sebeple yorgunluklarından zevk alırlar. Bunun içindir ki, aleyhis-salâtü ves-selâm Efendimiz:

"Namaz gözümün nûru kılındı", buyurmuştur.