23

 Kendilerine kitaptan bir nasip verilenleri görmedin mi; bunlar aralarında hüküm vermesi için Allah'ın kitabına davet ediliyorlar da sonra da içlerinden bir grup yüz çeviriyorlar? Onlar yüz çevirenlerdir.

 (Kendilerine kitaptan bir nasip verilenleri görmedin mi?) yani Tevrat'tan yahut semâvî kitaplar cinsinden, demektir,

"min” ba'z manasınadır yahut beyan içindir. Nasib'in nekire olması ta'zîme de tahkire de müsaittir.

"Aralarında hüküm vermesi için Allah'ın kitabına davet ediliyorlar da” davet eden Muhammed aleyhis-salâtü ves-selâm'dır, Allah'ın kitabı da Kur'ân'dır yahut Tevrat'tır. Çünkü

rivâyete göre Efendimiz aleyhisselâm onların dershanelerine girdi; Nuaym bin Amr ile Haris bin Zeyd:

"Sen hangi dindensin?” dediler. O da: İbrâhîm dîninden, dedi. Onlar da kendisine: İbrâhîm Yahûdî idi, dediler. O da: Tevrat'ı getirin, aramızda hakem olsun, dedi. Onlar da kabul etmediler. Âyet bunun üzerine indi. Âyetin recim hakkında indiği de söylenmiştir. Meçhul kalıbı ile liyuhkeme okunduğu da rivâyet edilmiştir. O zaman ihtilâf kendi aralarında olur. Bunda dinî kitaplardaki delillerin usulda da geçerli olduğuna işâret vardır.

"Sonra içlerinden bir grup yüz çeviriyorlar” ona başvurmalarının vâcip olduğunu bildikleri hâlde yüz çevirmelerini yadırgamaktadır.

"Onlar yüz çevirenlerdir". Adetleri yüz çevirmek olan bir gruptur. Bu da ferikun'dan hâl’dir, sıfatla tahassüs etmesi buna imkân vermiştir.