3

 Zina eden erkek ancak zina eden veya müşrik kadınla nikahlanır. Zina eden kadını da ancak zina eden erkek yahut müşrik bir erkek nikahlar. Bu, mü'minlere haramdır.

"Zina eden erkek ancak zina eden veya müşrik kadınla nikahlanır. Zina eden kadım da ancak zina eden veya müşrik bir erkek nikahlar” çünkü genellikle zinaya meyyal olan kimse temiz kadınların nikahına rağbet etmez. Zina eden kadına da iyi kimseler rağbet etmez. Çünkü benzerlik ülfet ve dayanışmanın sebebidir. Muhalefet de nefret ve ayrılığın sebebidir. Cümlenin gelişi ezzaniyetü latenkihu illâ men hüve zanin ev müşrik demeyi gerektirirdi, ancak maksat erkeklerin onlara rağbetini dile getirmektir. Çünkü âyet zayıf Muhâcirler hakkında inmiştir. Onlar kendilerini kiraya veren fahişe kadınlarla evlenmek istediler, cahiliyye adetine göre onların kazancından yararlanmak istediler. İşte bundan dolayı önce zina eden erkek denildi.

"Bu, mü'minlere haram kılınmıştır” çünkü bu, fâsıklara benzemedir, töhmete maruz kalmaktır, kötü söze sebep olmaktır, soya dil uzatmaktır ve daha birçok kötülükleri vardır. Bunun içindir ki, mübalağa olsun diye tenzih yerine tahrim ifadesi kullanılmıştır. Olumsuzluğun yasak manasına olduğu da söylenmiştir ve öyle de okunmuştur. Haramlık zahirine göredir, hüküm ise varit olduğu sebebe göredir. (Hüküm geneldir) ya da Allahü teâlâ'nın:

"İçinizden dulları evlendirin” (Nûr: 32) ayetiyle mensuhtur. Çünkü o fahişe kadınları da içine alır. Şu da onu teyit eder ki, Efendimiz aleyhisselâm'a bunu sordular, o da: Başı zina, sonu nikahtır. Haram helali harâm etmez, buyurmuştur.

Şöyle de denilmiştir: Nikahtan maksat cimadır, o zaman zina eden erkeğin ancak zina eden kadınla zinasını ve zina eden kadınla ancak zina eden erkeğin zinasını men etmiş olur ki, bu da bozuktur.