30

Ey kulların üzerindeki hasret (gel artık, gelme zamanıdır)"! Ne zaman onlara bir peygamber gelse, mutlaka onunla alay ederlerdi.

"Ey kulların üzerindeki hasret, gel; bu, senin hazır bulunmanı gerektiren hâllerdendir. O da:

"Ne zaman onlara bir peygamber gelse, mutlaka onunla alay ederlerdi” kavlinden anlaşılan şeydir. Çünkü candan nasihat eden ve nasihatlarından iki dünyanın hayrı çıkan kimselerle alay edenlerin üzülmeleri ve onlara üzülmek de haktır. Melekler onların hâllerine hasret duymuş, ins ve cinin mü'minleri de onlara aynı şeyi hissetmişlerdir. Bunun Allah'tan onlara hasret olması da câizdir ki, o zaman nefislerine karşı işlemiş oldukları cinâyetleri büyütülmüş olur. Ya hasretâ okunuşu da bunu destekler. Hasrete şeklinde mensûb olması da ona müteallik olan câr ile uzamasından (sıfata benzemesinden) dir. Gizli fiili ile mensûbtur, münâda da mahzûftur (ya Muhammedü gibi), denilmiştir. Faile yahut mefula izafetle ya hasretel ibadi şeklinde de okunmuştur. Vaslı vakf yerine koyarak ya hasreh alelibadi de okunmuştur.