40 / MÜ’MİNMekke'de inmiştir. 85 âyettir. 1Ha. Mîm. "Ha. Mîm.” İbn Âmir, Hamze, Kisâî ve Ebû Bekir bunu açıkça imâle etmişlerdir (hayrnîm). Nâfi',rş rivâyetinde ve Ebû Amr belli belirsiz (imâle ile tefhîm arasında) okumuşlardır. İki sâkin cem olduğu için mebni olarak feth ile (hamime), ikra' gizleyerek mûreb olarak nasb ile (hamime) okumuşlardır. Tenvîn almaması ise marifelik ve müennesliktendir ya da yabancı vezninde olmasındandır, Meselâ Kabîl ve Habîl gibi. |
﴾ 1 ﴿