73 / MÜZZEMMİL

Mekke'de inmiştir. 20 âyettir.

1

 Ey elbisesine bürünen,

"Ey elbisesine bürünen” müzzemmü aslında mütezemmü idi ki, tezemmele bisiyabihi, elbisesine bürünmekten gelir, te ze'ye idgam edilmiştir. Öyle de okunmuştur. Mîm'in fethi ve kesri ile müzmelü ve müzmilü de okunmuştur ki, başkası üzerini örten yahut kendisi üzerini örten demektir. Peygamber sallallahü aleyhi ve sellem'e böyle denilmesi hâlini eleştirmek içindir, çünkü o uyuyordu ya da vahyin başlamasından dehşete kapılmış titriyordu yahut durumunu beğenmek için böyle denilmiştir. Çünkü

rivâyete göre aleyhis-salâtü ves-selâm Efendimiz bir kısmı Hazreti Âişe radıyallahü anha'nın üzerinde olan bir yün kumaşa (mırtıya) bürünmüştü, âyet bunun üzerine indi.

Ya da ağır davranmasını elbisesine bürünene benzetmek için böyle denilmiştir. Çünkü henüz gece namaza kalkmaya ahşmamıştı ya da tezemmele ezzimle deyiminden gelir ki, ağır yük altına girmektir yani ey peygamberlik yükünün altına giren, demektir.