126

Şunu da zikret ki, İbrâhîm: ”ya Rabbi! Bu mekânı bir emin güvenli bir belde kıl. “ Allahü teâlâ da onun duâsına icabet etti. O beldeyi harem kıldı; orada insan kanı akmaz, hiç kimse orada haksızlık yapmaz, orada av avlanmaz, otu biçilmez.

 “Allah'a ve âhiret gününe îman etmiş olan ahâlisini meyvelerle rızıklandır. “ Bu durum, ticâret kafilelerinin Şam'dan Tâife gitmesiyle gerçekleşti. (Önceden) orası ekin ve suyu olmayan çok ıssız bir yerdi.

İbrâhîm (aleyhisselâm), duasında îman etmiş olanları özellikle zikretti. Böylece yaptığı duâ, “Benim ahdim, zâlimlere nâil olmaz. “meâlindeki Âyet-i kerîmeye uygun düşmektedir.

Allahü teâlâ da: ” Kâfir olanı da az bir müddet yaşadığı kadar dünya hayatında rızıkla faydalandırırım, sonra da onu âhirette ateş azâbınaatarım. O ateşten bir kurtuluş bulamaz. Orası ne fena bir dönüş yeridir!“ Buyurmuştu.

Allah'a ve âhiret gününe îman etmiş olanları.....Bu cümle ” ehlehu” kelimesinden bedeldir.