145

Yemin olsun ki, eğer sen kendilerine kitap verilmiş olanlara kıble işinde doğruluğun üzere her ne âyet -delil- getirsen, yine senin kıblene inattan dolayı tâbi olmazlar. Sen de onların kıblesine tâbi olmazsın. (Bu âyet) Rasûlüllah'ın onların müslüman olmalarına olan arzusunu, onların da onun kıblelerine dönmesi arzusunu kırıcıdır.

Onların bazıları da bazılarının kıblesine tâbi değildir. Yahûdiler, Hristiyanların, Hristiyanlar da Yahûdilerin (kıblesine tâbi değillerdir.) Ve and olsun ki, sana gelen ilimden vahiyden sonra onların seni çağırmış oldukları hevalarına tâbi olacak olsan şüphe yok ki, sen o zaman faraza onlara tâbi olursan zâlimlerden olmuş olursun.