200

Menâsikinizi, Akabe'de taş atmanız, tavaf etmeniz ve Minâ'da yerleşmenizle hâsıl olan hac ibâdetlerinizi yerine getirdiğiniz zaman babalarınızı zikretmeniz gibi hacdan boş kaldığınızda övünmekle babalarınızı zikir eder olduğunuz gibi veya onları zikretmenizden, daha şiddetli olan bir zikirle Allah'ı tekbir ve senayla zikrediniz. İnsanlardan öylesi var ki, “ ey Rabbimiz! Nasibimizi dünyada ver“ der. Sonra nasib dünyada ona verilir. Ve âhirette de onun için bir nasib yoktur.

Eşedde lâfzı, mukadder bir üzkürû fiiliyle mensup olan zikran kelimesinden hâl olmak üzere mensuptur. Eğer ondan sonra gelseydi onun sıfatı olurdu.

200 ﴿