243

Görmedin mio kimseleri ki, onlar binlerce -dört bin ya sekiz bin ya onbin ya otuz bin ya kırk bin veya yetmiş bin- kişi oldukları hâlde ölümden sakınmak için -mef'ûl-ı lehdir- yurtlarından çıktılar. -Onlar Beni İsrâîl'den bir kavimdir. Beldelerinde taun hastalığı ortaya çıkmış ve oradan kaçmışlardır. - Allahü teâlâ ise onlara ölünüz diye emretti, onlar da öldüler. Ve onları peygamberleri olan Hızkîl'in duâsıyla sekiz ya da sekizden ziyade gün sonra diriltti. Sonra uzun bir müddet yaşadılar. Üzerlerinde ölümün izi vardı. Bir elbise giydiklerinde o elbise kefen gibi olurdu. Bu durum onların torunlarında da devam etti. Şüphe yok ki, Allahü teâlâ insanlar üzerine lütuf sâhibidir. ki, onları diriltmek onun fazlındandır. Fakat insanların çoğu - kâfirler- şükretmezler.

Bu kişilerin haberini zikretmekten kasıt mü'minleri kıtale cesaretlendirmektedir. Bundan dolayı bir sonraki âyet, gerideki âyetin üzerine atfedildi.

Görmedin mi: Hayrete düşürmeyi ve bundan sonrasına kulak vermeye teşviki ifade eden bir istifhamdır, sorudur.

Hızkîl'inHa ile ve kaf’ın kesresi ve zâ’nın sükûnuyla.