246

Görmedin mi Mûsa'nın ölümünden sonra Beni İsrâîl'den olan bir cemâati, onların kıssasını ve haberini ki, onlar kendi peygamberlerine -O Şemuîl'dir-” Bize bir hükümdar gönder, tayin et de Allah yolunda onunla beraber muharebe edelim. Sözümüz onunla bir düzene girsin ve ona müracaat edelim dediler.

Peygamberleri de onlara dedi ki: Üzerinize muharebe farz kılınırsa muharebe etmeyecek olursanız! İstifham (soru) muharebenin yapılmayacağını beklendiğinin zihinlere yerleştirmek içindir. Dediler ki: Biz ne için Allah yolunda muharebe etmeyelim, biz o düşmanların sebebiyle ve katletmeleriyle yurtlarımızdan ve evlâtlarımızdan çıkarıldık. (Bunu onlara Câlût'un kavmi yapmıştı) muharebeyi gerektiren şeyle beraber artık bizim için savaştan bir mâni yoktur. Allahü teâlâ da buyurdu: Ne zaman ki, onların üzerlerine muharebe farz kılındı muharebeden geri döndüler. Ve korktular. Ancak içlerinden azı müstesna. Onlar -ileride geleceği gibi- Tâlût'la beraber nehri geçen kişilerdir.

Allahü teâlâ zâlimleri hakkıyla bilicidir. Sonra onlan cezalandırıcıdır.