122

O vakit ki, sizden iki zümre, askerin iki kanadı olan Beni Seleme ve Beni Harise dağılmaya, savaştan korkup geri çekilmeyi kastetmişti.

Bu hadise şöyle oldu; Ne zamanki münafık olan Abdullah ibni Ubey ve arkadaşları geri dönüp ve “ Biz kendimizi ve evlâtlarımızı ne şey üzerine öldüreceğiz ki, ? ” deyince ve kendisine “Allah sizden Peygamberinizin ve nefislerinizin korunması hususunda yemin aldı “ diyen Ebi Câbir Selmiye de “Şâyet biz savaşmayı bilsek sizlere tâbi oluruz “ deyince, Allahü teâlâ her iki taifeyi sabit kıldı ve onlar da geri çekilmediler. Allah onların velisidir, onlara yardım edicidir. Ve mü'minler ancak Allah'a tevekkül etsinler, ona güvensinler ondan gayrısına değil.

İz lâfzı makablindeki âyetteki iz lâfzından bedeldir.

122 ﴿