2

Bu âyet-i kerîme, velisinden malını talep edip o velisinin kendisini menettiği yetim hakkında nâzil oldu.

Ve yetimlere babaları olmayan küçük çocuklara mallarını onlar bulûğ çağına erdikleri zaman veriniz. Ve temizi helâli, murdarla haramla değişmeyiniz. temizin yerine murdar olanı almayınız. Nitekim yetimin malından iyi olanı alıp onun yerine malınızdan kötü olanı koymakla yaptığınız gibi. Ve onların mallarını kendi mallarınıza katılmış olarak yemeyiniz. Çünkü o, malları yemek, şüphesiz büyük bir günahtır.